هنوز همانم ..همانم که چشمانش را می بست ووجود لطیف زمانه را کودکانه احساس میکرد !!

هنوز همانم که پاکی اش را با رنگهای سپید ابرها می سنجید !

با تمام دور شدنها

خود فراموش کردن ها

با تمام فهمیدن گلایه ها و کاستی ها

هنوز همانم !!

روح دست نخورده ای که در نوسانات بودن کامل میشود ..همان که نزدیک ترین است به آن وجود جاری و سرشاردر حجم دنیا !!

همانم ولی گلایه دارم .همانم ولی قدرت دارم .همانم ولی میتوانم .من همان ساده ام که گول نمیخورم !

همان تند زبانم که گر چه زمانه به او یاد داد به روی مردم زمین دروغین لبخند وا کند ولی کینه ندارد !

همانم ولی یاد گرفتم که داشته باشم و رها باشم

دل ببندم و آرام بگیرم !!

دلگیر شوم و نفس بکشم آنقدر عمیق که تمام درونم را بشوید

همانم که هنوز نزدیکم ! ولی دورم از آن نباید های خشن و عذاب آور رنجش روح

همانم ولی بهتر !!