سلام بانو
ممنون که خبرم کردي
و اما در مورد نوشته ات...
شما بعضي چيزها رو هم احتمالا نديدي که اگه خواستي به من بگو تا در موردشون برات بگم.من يه پسرم ولي چون تو يه شهر ديگه درس خوندم تجربيات زيادي در مورد اينگونه خوابگاهها (دخترانه)دارم.اگه خواستي بگو تا بقيه اش رو برات بگم......
من از رک گويي خوشم مياد ولي نه گفتن همه چيز وقتي قبلش اطلاعات کافي به خواننده نمي ديم و احتمال کنجکاوي رو در اونا فعال مي کنيم......مراقب باش که اگه يه نفر در اثر خواندن اين نوشته و نداشتن اطلاعات کافي به گناه بيفته شايد تو مقصر باشي.......
ولي بازم خوب بود با همون قلم روون.....
به همين دليله که دانشجويي که در شهر ديگه درس مي خونه وقتي به شهر خودش بر مي گرده غير از خودش به هيچکي اعتماد نداره......
دلت شاد.....قلمت پرتوان...
يا حق
سلام
حق با توه هيچ جا شمال خودمون نميشه.من عاشق اين بوي بهارنارنج كه دم صبح يه روز بهاري تو هوا پيچيده هستم.عاشق اين رطوبت كه بوي خاكش رو داره.
مي دوني آشنايي با آدم هاي مختلف باعث ميشه كه خودمون بزرگتر بشيم.فقط كافيه چشمانمون رو كامل باز كنيم.همه جا از اين آدم ها هست.به وبلاگ من سري بزن و خوشحالم كن
اينجور كه من شنيدم تويه خوابگاه دخترا خيلي بيشتر از اينهايي كه گفتي خبره!!!!!!!!!!!!!!!!!
مريم بانو وبلاگ خوبي داري انشالله كه موفق و پيروز باشي
در مورد دانشگاه و خوابگاه دانشجويي چه چيزا كه هنوز نمي دوني ديگه الان دانشگاه شده يه مكاني برا خوش گذارني دختر و پسر كه نمي تونن بيرون خوش گذراني كنن
خوب الان هم مراقبين خوابگاه ديگه خودشون هم اهل همه كار هستن
مريم بانو انشالله كه هميشه و همجا پايدار باشي واقعا خوشحال شدم كه يك دختر خانم مثل شما هنوز به خيلي از اعتقادات خودش پايبند است
پيروز و پاينده باشيد
به وبلاگ حقيرانه ما هم سر بزنيد
